ποθιάρης

-ιάρα, -ιάρικο, Ν

γεμάτος ερωτικό πόθο, ερωτιάρης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πόθος + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. ερωτ-ιάρης, παθ-ιάρης)].